ភាពក្រីក្រតោងយ៉ាក គ្មានផ្ទះសម្បែង និង ញុំាចេកដែលម្តាយរបស់គាត់លក់ ទាំងអស់នេះគឺជាអ្វីៗដែល លឹម ភាបានចងចាំនៅក្នុងវ័យកុមារភាពរបស់គាត់។ គាត់កាត់តែមានការលំបាកទ្វេរដងនៅពេលដែលគាត់បានបាត់បង់ដៃទាំងពីររបស់គាត់ គ្រានោះហើយដែលគាត់មិនអាចជួយដល់គ្រួសារគាត់បាន។ ដូច្នេះជម្រើសតែមួយគត់របស់គាត់គឺក្លាយជាអ្នកសុំទាន។ នៅពេលដែលគាត់បានធូរធារ តាមរយ:ការសន្សំលុយដែលបានពីការសុំទាន និង ក្លាយជាម្ចាស់ដីនៅក្នុងភូមិអូរក្រពើឬ“ ដីថ្មីសន្តិភាព” នៅស្រុកត្រពាំងប្រាសាទខេត្តឧត្តមានជ័យ, គាត់មិនបានភ្លេចពីគុណូបការៈដែលអ្នកក្រជួយគាត់នោះឡើយ គាត់ចង់តមស្នងទៅកាន់មនុស្សទាំងនោះ ហើយមិនចង់ឃើញឱ្យក្មេងធំធាត់ដោយគ្មានផ្ទះសម្បែង និង ជួបជីវិតជូរចត់ដូចកាលពីគាត់នៅកុមារភាព, ដូច្នេះគាត់បានបរិច្ចាគដីមួយចំនួនដែលគាត់មាន អោយទៅដល់ជនក្រីក្រ ដែលគាត់បានកំពុងធ្វើរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
